شایان ذکر است که ژله ضامن خوشمزه و چند رنگ مورد علاقه کودکان و بزرگسالان است.
این ظرافت شگفت انگیز با رنگ های غنی و رسا و یک بافت شفاف و دلپذیر متمایز می شود که به شما امکان می دهد تکه هایی از طیف گسترده ای از میوه ها را ببینید.
برای برخی از تعطیلات، می توانید یک شاهکار واقعی ایجاد کنید که هر میز را تزئین می کند ژله پفکی، متشکل از چندین لایه. تمام این زیبایی در یک لیوان نفیس شفاف سرو می شود و حال و هوای جشن بی نظیری ایجاد می کند.
زادگاه ژله فرانسه است که به خاطر سنت های آشپزی خود شناخته شده است. خود کلمه “gelée” به معنای “ژله”، “ژل” است.
شایان ذکر است که فرانسوی ها این کلمه را یک دسر فوق العاده شیرین می نامند. و این غذا را که در روسیه “ژله” یا “ژله” می دانند، توسط ساکنان فرانسه “l’aspic” نامیده می شود.
به عنوان یک قاعده، نسخه کلاسیک ژله از میوه های یخ زده یا تازه تهیه می شود که با شربت و آب (توت، میوه) با افزودن مقدار مشخصی ژلاتین ریخته می شود.
نکته اصلی این است که با عامل ژل کننده زیاده روی نکنید، در غیر این صورت دسر تمام شده طعم ناخوشایندی خواهد داشت.
دستور العمل های ژله ای زیادی وجود دارد و در سال های اخیر موارد جدیدی ظاهر شده است که در آن ژلاتین با سایر مواد با منشاء طبیعی (پکتین، آگار آگار) جایگزین می شود.
برخلاف ژلاتین، این اجزا طعم خاصی به دسر تمام شده نمی دهند، اما به همان اندازه منجمد می شوند.
باید توجه داشته باشید که مقدار زیادی پکتین شفافیت ژله را کم می کند، ظرف کدر می شود. در مورد آگار آگار که از پلی ساکاریدها تشکیل شده است، از جلبک های مختلف عمدتا قهوه ای و قرمز استخراج می شود.
قبل از استفاده، توصیه می شود خواص ژل شدن آگار-آگار بررسی شود، زیرا آنها متفاوت هستند.
برای این کار کمی ژله بردارید و به مدت یک دقیقه در فریزر قرار دهید. اگر ژله یخ بزند، پس همه چیز خوب است. در صورت انجماد ناکافی، آگار آگار باید اضافه شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.