خیلی از شما دوستان در زمینه قوانین تجارت اطلاعات خوبی دارید و دانش فنی آن را دارید و یک سری بحثهایی که مطرح میکنم ممکن است که برای شما آشنا باشد. نیازی نیست که حتماً اینها را گوش کنید و مباحثی که ناآشنا هست، ممکن است برفرض در قانون تجارت انواع اطلاعات را داشته باشید اما در حوزه قوانین آنسیترال اصلاً اطلاعاتی نداشته باشید، در حوزه اطاق داوری و اطاق بین الملل اطلاعاتی نداشته باشید، در بحثهای گارانتیها، ال سیها و دیفرپیمنتها و امثال اینها اطلاعاتی نداشته باشید. من در این فایل صوتی میخواهم در مورد بحث شرکتها با شما صحبت کنم و انواع شرکتها را به صورت خیلی مختصر برای شما توضیح بدهم که با آنها آشنا بشوید چون خیلی از شما در طی زمان شرکتهای مختلفی ممکن است ثبت کنید و این مسئله ممکن است از این بعد که چه شرکتی ثبت کردم و مسئولیتهایی که در شرکت ایجاد میکند، مشکلی برای شما ایجاد کند.
انواع شرکت های تجاری قابل ثبت از نظر قانون
من مختصراً چندین مورد شرکتی که وجود دارد بر اساس ماده 20 قانون تجارت، به شما میگویم. شرکتها بر اساس ماده 20 قانون تجارت 7 نوع هستند:
- شرکتهای سهامی
- شرکت با مسئولیت محدود
- شرکت تضامنی
- شرکت مختلط غیر سهامی
- شرکت مختلط سهامی
- شرکت نسبی
- شرکت تعاونی
- شرکت تولید مصرف
بین اینها، 4 مورد آن مهم است که من برای شما توضیح میدهم و الباقی را چون خیلی مهم نیست توضیح نمیدهم. فقط از نظر مسئولیتی به شما توضیح میدهم.
سهامداران یک شرکت با مسئولیت محدود، فقط به اندازه سهامی که در آن شرکت ثبت شده مسئولیت دارند. یک نکته هم بگویم، اگر شما مُهری با اسم شرکت خودتان بزنید و گزینه مسئولیت محدود را در آن ننویسید، مدیر عامل آن شرکت مسئول میشود و خیلی مسئولیتهای افزایش پیدا میکند، پس لازم است به این مسئله خیلی توجه داشته باشید. شرایط یک شرکت با مسئولیت محدود این است که سهامداران به اندازه سرمایه ثبت شده شرکت مسئولیت دارند، مدیر عامل هر چیزی که امضاء کند، به اندازه کل مبلغ مسئولیت دارد اما سهامداران چون ممکن است شما خانواده خودتان را به شرکت بیاورید و به هر عنوانی شما در شرکت بدهکار بشوید، ورشکست بشوید و امثال اینها و این منجر به این میشود که برای خانواده شما مسئولیت ایجاد بشود.
در شرکتهای سهامی مسئولیت به نسبت سهم است. مثلاً اگر یک نفر 20 درصد سهم دارد و شرکت به هر علتی بدهکار بشود به اندازه 20 درصد سهم برای شما مسئولیت دارد. اگرچه بانکها برای وام دادن به شرکتهای سهامی به مراتب راحتتر هستند تا شرکتهای مسئولیت محدود.
در شرکتهای تضامنی، همه سهامداران به اندازه کل مبلغ مسئولیت دارند، یعنی همه ضامن هستند. معمولاً صرافیها، شرکتهای خیلی خاص مثل بانکها و امثال اینها شرکتهای تضامنی ثبت میشوند و کار میکنند. در شرکتهای تعاونی یک تفاوتی با شرکتهای دیگر دارد و آن این است که هر کسی به نسبت تعداد، رأی مطرح است، یعنی بر فرض مثال در یک شرکت تعاونی اگر 20 نفر آدم هستند و یک نفر صاحب 55 درصد از سهام آن شرکت است، یک رأی دارد و اگر 10 نفر از 19 نفر دیگر سهامدار یک شرکت اگر بر این قضیه تصمیم بگیرند که کاری انجام بشود، یا 11 نفر تصمیم بگیرند که کاری انجام بشود، حق رأی با آنها میباشد و در واقع آن 55 درصد سهم، ملاک نیست. اما در شرکتهای مسئولیت محدود تضامنی حق رأی با کسی است که بیشترین سهام را دارد و در شرکتهای تعاونی حق رأی با کسانی است که بیشترین رأی را دارند یعنی بیشترین میزان سهامدار طرف آنها است نه بر اساس سرمایه. حالا تفاوت آنها در چی هست و به چه صورت هست؟ خیلی مفصل است که بخواهم صحبت کنم.
اما اکثر کسانی که دارند شروع کنند بهتر است که با شرکتهای مسئولیت محدود شروع کنند و شرکتهای سهامی عام یا خاص ثبت نکنند که باز این دو شرکت هم تفاوتهایی با هم دارند. شرکتهای سهامی عام شرکتهایی هستند که در بورس ارائه میشوند و شرکتهای سهامی خاص شرکتهایی هستند که در بورس ارائه نمیشوند. البته بورس الان یک سیستمی قرار داده است که میشود شرکت سهامی خاص را هم در بورس عرضه کرد ولی با یک شرایط خیلی خاصی است که الان نمیخواهم به این مسئله بپردازم اما به صورت عمومی، شرکتهای سهامی عام شرکتهایی هستند که در بورس عرضه میشوند و عرضه و فروش اوراق سهامداران از طریق بورس انجام میشود و قیمت تمام شده آن محاسبه میشود و قیمت واقعی آن در اوراق مشخص میشود. به علتهای مختلف قانون این گونه تعریف کرده است و مزیتهایی هم که دارد این است که شرکتهای سهامی عام قابلیت جذب سرمایه از طریق بورس را دارند اما شرکتهای سهامی خاص نمیتوانند به صورت عمومی برای فروش اوراق یا سهام خودشان تبلیغ کنند، این بحثهای قانونیای دارد که بعضی از شرکتهایی که شما میشناسید امثال پدیده به خاطر این که سهامی عام نبود و اوراق آن در بورس عرضه نمیشد یکی از مشکلات قانونی آن شرکت در عرضه فروش سهامش همین مسأله بود که به بقیه آن کاری ندارم.
ولی به صورت عمومی شرکت با مسئولیت محدود برای کسی که میخواهد کار تجاری شروع کند بهتر است از شرکت با سهامی خاص. شرکتهای تضامنی بسیار دردسر دارد، شرکتهای تعاونی هم بد نیست و مربوط به زمانی است که تعداد خیلی زیاد است. مثلاً شما یک کاری را میخواهید انجام بدهید و هر کدام به نسبت حدودی به یک اندازه سهام میگذارند، میتوانید از آن استفاده کنید و خوب است.
امیدوارم این آموزش ما در مورد انواع شرکتها به شما یک دیدگاه کلی داده باشد. کسانی که میخواهند کار تجاری خودشان را شروع کنند، حتماً مشاوره بگیرند و این طور نباشد که یک کاری را بدون مشورت، بدون مدیریت انجام بدهند و بعد در چاله یک مشکلی گیر میکنند و فاجعه است و نمیشود آن را حل کرد و خیلی سخت میشود آن را بر طرف کرد.
برای ارتباط و دریافت مشاوره از استاد نظام پرور می توانید با شماره ذیل تماس حاصل نمایید:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.