صادرات چرم از جمله صنایع مهم در کشور است که ضمن رشد و توسعه اقتصادی می تواند بخش مهمی از مشکلات اقتصادی را رفع و درآمدزایی خوبی در کنار اشتغال زایی داشته باشد.
در میان حیوانات اهلی، پوست بره، دارای لطافت خاصّی بوده و بیش از پوستِ دیگر حیوانات،
برای تهیه و مصرف لباس، مورد توجه خریداران خارجی واقع می‌گردید و قیمت آن نیز گرانتر از بقیه بود
ایران در پوست گاوی نیاز به واردات دارد، حجم پوست استحصالی گاوی در کشور جواب گوی مصرف داخلی نیست.
بیشترین تولید پوست گاو در سه استان تهران، تبریز و مشهد است
که تبدیل به چرم می شود و به بازار تولید کفش و کیف و کمربند عرضه می شود.
پوست حیوانات غیراهلی، طرفداران قابل توجّهی در بازارهای خارجی داشته و صادرات آن به خارج کشور، برای تجّار ایرانی، سودمندتر بود.
حدود ۱۱ کشور جهان خریدار پوست بره و گوسفنداز ایران هستند که از جمله آن‌ها می‌توان کشور‌های آلمان، ایتالیا، برزیل، پرتغال، چین و هنگ کنگ را نام برد.
ایتالیا بزرگترین مقصد پوست بره و گوسفند ایران است.
دلایل عدم توسعه صادرات چرم
یکی از عمده نگرانی ها که فعالان بازار چرم این است که بسیاری از تولید کنندگان چرم خام به دلیل برخورداری بازارهای جهانی ترجیح می دادند که چرم خود را به خارج از کشور بفروشند .
۱۰ درصد چرم سبک تولید در کشور، مورد نیاز بازار داخل است و ۹۰ درصد دیگر صادر می شود.
از آنجایی که هیچ مانعی برای صادرات مواد خام وجود نداشت پوست به صورت خام به فروش می رسید.
فرسوده بودن ماشین آلات، نبود آموزش های تخصصی، بالا بودن هزینه های تولید، مشکل تأمین منابع مالی، نبود برند ملی،
نبود شرکت های توزیعی تخصصی، کمبود استادکار و متخصصان طراحی، مشکل کیفیت و تنوع چرم های تولید داخل،
نبود ثبات قیمت مواد اولیه در بازار، کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش تولیدکنندگان چرم مصنوعی و مشکلات مربوط به واردات پوست سنگین،
مشکلات مربوط به تعرفه های مواد شیمیایی و زیر ساخت ها از مهمترین مشکلات در حوزه صنعت چرم است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.